persbericht
12 februari 2015
De Brusselse Regering heeft op donderdag 12 februari 2015 op initiatief van Minister-President Rudi Vervoort beslist het Huis Stevens aan de Brabantse Prinsenlaan in Watermaal-Bosvoorde te beschermen en daarnaast ook de beschermingsprocedure op te starten voor het Huis Vandevelde aan de Jacques Sermonlaan in Ganshoren.
Antoine Pompe, een Brussels architect die uitzonderlijk oud geworden is (1873-1980), begon zijn loopbaan als tekenaar bij grote architecten zoals Georges Hobé en Victor Horta.
In 1910 leverde hij zijn eerste belangrijke bijdrage aan de Belgische architectuur met de kliniek van Dokter Van Neck in Sint-Gillis. Nadat hij zijn medewerking had verleend aan enkele bouw- en wederopbouwprojecten als gevolg van de Eerste Wereldoorlog, waarbij hij avant-gardistische bouwprocédés hanteerde (in de wijk Het Rad), tekende hij in 1922 de bouwplannen voor het huis Vandevelde in Ganshoren en in 1926 die voor het huis Stevens in Watermaal-Bosvoorde.
Het huis Vandevelde aan de Jacques Sermonlaan 25 in Ganshoren bevindt zich in de onmiddellijke omgeving van de Basiliek van Koekelberg. Het huis Stevens is gelegen aan de Brabantse Prinsenlaan 29 in Watermaal-Bosvoorde.
Deze huizen nemen een belangrijke plaats in binnen het oeuvre van de architect. Zowel de stijl als de planuitwerking van de gebouwen getuigen van een grote originaliteit.
De huizen Vandevelde en Stevens onderscheiden zich in het oeuvre van Pompe door de belangstelling van de architect voor de Engelse cottagestijl, die trouw blijft aan de traditionele materialen: (in Ganshoren geschilderde) bakstenen en dakpannen.
Voor het huis Stevens inspireerde hij zich ook op de Tudorstijl, wat een weinig voorkomend gegeven was in de privé-architectuur.
Kort nadat het huis Vandevelde was opgetrokken, voerden de architecten Adrien en Yvan Blomme er een aantal verbouwingen uit, die perfect aansluiten bij het oeuvre van Pompe.
De huizen Stevens en Vandevelde zijn de grootste en meest interessante privéwoningen die Antoine Pompe gerealiseerd heeft.
Tot nu toe zijn er nog maar weinig gebouwen van deze belangrijke architect beschermd, afgezien van een deel van de Kliniek van Dokter Van Neck en zijn eigen huis, dat het resultaat is van de verbouwing van een bestaande woning aan de Kasteleinstraat 47 in Elsene, en een voormalige chirurgische kliniek aan de Boduognatusstraat 12 – 14 in Brussel.
Dankzij een studie die door de Archives d’Architecture Moderne is uitgevoerd in opdracht van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen, kon een overzicht worden opgemaakt van de meest opmerkelijke en beschermingswaardige goederen van deze architect, die weinig bekendheid geniet bij het grote publiek.
Momenteel liggen nog een aantal andere dossiers voor ter onderzoek. Zij zullen binnenkort ter goedkeuring worden voorgelegd aan de Brusselse Regering.
_____
